پاسخ به شبهات وهابیت در مورد حضرت زهرا(س) -

امروزه یکی از مذاهب ضالّه که مرتب به دنبال ایجاد شبهه و شبهه پراکنی بر علیه شیعه و اعتقادات اوست، وهابیت است. البته اگر اندیشه، اعتقادات و تفکرات شیعه در دنیا خریدار نداشت ، وهابیون احساس خطر نمیکردند و دست به چنین اعمالی نمی زدند.
دوست دارم در این بخش به یکی از اون شبهات پاسخ داده بشه.

شبهه:
چرا شیعیان واژه اهل بیت را منحصر در فاطمه و على و یازده فرزند آنها مى دانند در حالى که اهل بیت خانواده پیامبر هستند و صدقه بر آنها حرام مى باشد یعنى: پیامبر و آلش، جعفر و آلش، عقیل و آلش، عباس و آلش و زوجات پیامبر(صلى الله علیه وآله)؟

جواب اجمالى:

شیعیان که اهل بیت را براى امام على(علیه السلام)، فاطمه(علیها السلام)، امام حسن(علیه السلام) و امام حسین(علیه السلام) بکار مى برند از آن جهت است که کلمه اهلبیت از زبان خود پیامبر اکرم(ص) فقط مخصوص آنها به کار برده شده است، پیامبر اکرم امام على و فاطمه و امام حسن و امام حسین را جمع نمود و کساء خیبرى را روى آنها قرار داد و فرمود اینها اهل بیت من هستند، بار خدایا پلیدى را از آنها دور نما و اینها را پاک و پاکیزه گردان.

جواب تفصیلى:

شیعیان از آن جهت این واژه را مخصوص امام على(صلى الله علیه وآله) و فاطمه(علیها السلام) و امام حسن(علیه السلام) و امام حسین(علیه السلام)مى دانند که در احادیث صحیحه اى که از طریق فریقین روایت شده است خود پیامبر اکرم واژه «اهل بیت» را براى افراد بالا بکار برده است و فرموده است که اینهایند «اهل بیت» من و آن در هنگامى بود که آیه شریف نازل شد (صلى الله علیه وسلم)انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیرا)([1]) «خداوند مى خواهد پلیدى و گناه را از شما اهل بیت دور کند و شما را کاملا پاک و پاکیزه سازد.»

یکى از مفسران اهل سنت در تفسیر آیه شریفه چنین مى گوید: گرچه اهل بیت از نظر لغت تمام اهل خانه و حتى کنیز و غلام را نیز شامل مى شود ولى بطور قطع آنها مراد نیست بنابراین اهل بیت آنهایى هستند که در حدیث پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) نقل شده است بعد حدیث را چنین نقل مى کند: ترمذى و حاکم نیز این حدیث را نقل کرده و آن را صحیح دانسته اند (صحیح یعنى در سلسله نقل حدیث افراد معتبر و راست گو وجود داشته است) و ابن جریر و ابن منذر و ابن مردویه و بیهقى از چند طریق مختلف و صحیح آن را نقل کرده اند که ام سلمه (همسر پیامبر) مى گوید: (انما یرید الله...) در خانه من نازل شد، و در خانه فاطمه(علیها السلام)بود و على(علیه السلام) و امام حسن(علیه السلام) و امام حسین(علیه السلام) و رسول خدا(صلى الله علیه وآله) آنها را با عبایى که بر تن داشت پیچید و فرمود اینهایند اهل بیت من (خدایا) پلیدى را از آنها دور کن و آنها را پاک و پاکیزه گردان.

و در روایت دیگر نقل شده است که آن حضرت دستهاى خود را از زیر کساء (عبا) بیرون آورده و به سمت آسمان بلند نموده و فرمود: «بار خدایا اینهایند اهل بیت من و پلیدى را از آنها دور گردان و آنها را پاک و پاکیزه نما» و این مطلب را سه بار تکرار نمود.

مطابق روایت دیگر پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) کساء (عبا) را بر سر آنها قرار داد و آن را تکان داد، سپس دست خود را روى آنها قرار داده و فرمود اینهایند اهل بیت من و اینهایند آل محمد، خداوندا رحمت و برکات خود را بر آنها قرار ده چنانکه بر آل ابراهیم قرار دادى که تو حمید و مجیدى. و در روایت دیگرى که... آن را از ام سلمه نقل مى کند آمده است: که مى گوید من کساء را برداشتم تا من نیز با آنها زیر کساء قرار گیرم که رسول خدا(صلى الله علیه وآله) کساء را کشید و فرمود: تو از میان همسران پیامبر بر خیر و نیکى مى باشى([2])

بنابراین معناى لغوى اهل بیت که شامل تمام اهل خانه مى شود حتى کنیز و غلام، به طور قطع مراد نیست. بنابراین مراد از اهل بیت آل عبایند که امام على و امام حسن و امام حسین(علیهما السلام) و فاطمه(علیها السلام)مى باشند.([3]) حاکم در مستدرک احادیث صحیحى را که مسلم و بخارى نیاورده اند، بیان مى کند...نیز این حدیث را از ام سلمه نقل کرده است.

باز حاکم حدیث دیگرى را نقل مى کند که: پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) حسنین را روى زانوهاى خود قرار داد و فاطمه(علیها السلام)و شوهر او را نیز نزدیک خود قرار داد، سپس جامه اى بر آنها انداخت و آیه (انما یرید الله) را تلاوت نمود و فرمود: «اینهایند اهل بیت من، بار خدایا اهل بیت من سزاوارترند»

ام المؤمنین عایشه مى گوید: روزى رسول خدا(صلى الله علیه وآله) بیرون شد که عباى بافته از پشم سیاهى بر تن داشت و با حسنین(علیهما السلام) وارد خانه شدند و آنها را نزد خود زیر عبا قرار داد، سپس فاطمه(علیها السلام) وارد شد و او را نیز زیر عبا قرار داد. پس از آن على(علیه السلام) وارد شد او را نیز زیر عبا قرار داد و آیه (انما یرید الله) را تلاوت نمود.

ترمذى در سنن اش حدیث را از ام سلمه نقل مى کند که ام سلمه مى گوید: «اى رسول خدا من نیز جزء آنهایم (جزء اهل بیت)؟ فرمود: تو بر جاى خود بأیست و تو بر نیکى مى باشى.([4])

ابن کثیر در تفسیرش از امام محمد حنبل با سند صحیح حدیثى را از انس بن مالک نقل مى کند که رسول خدا هر روز وقتى براى اقامه نماز صبح بیرون مى رفت درِ خانه فاطمه را مى زد و مى فرمود: «اى اهل بیت، وقت نماز است، خداوند اراده نموده که پلیدى را از شما اهل بیت دور کند و شما را پاک و پاکیزه نماید و این کار تا شش ماه ادامه داشت.» و در روایت دیگر آمده است که تا هفت ماه رسول خدا این کار را ادامه مى داد.([5]) و ابن عربى نیز حدیث را چنین شکلى نقل کرده است.([6])

و نیز در تفسیر قرطبى، امام فخر رازى و زمخشرى نیز این حدیث نقل شده است.

والسلام

--------------------------------------------------------------------------------

[1]- قرآن کریم، سوره احزاب: 33.

[2]- آلوسى بغدادى، ابى الفضل شهاب الدین سید محمود، تفسیر روح المعانى (دار الفکر) ج 11، ذیل آیه 33 سوره احزاب، ص 14.

[3]- همان، ص 15.

[4]- ابى عیسى محمد بن عیسى بن سوره ترمذى، جامع الصحیح (دار احیاء التراث العربى، بیروت) ج 5، ص 351.

[5]- حافظ بن ابى الفداء اسماعیل ابن کثیر، تفسیر القرآن العظیم (دار القلم، بیروت) ج 3، ص 413.

[6]- ر.ک: احکام القرآن، ابن عربى، ابى بکر محمد بن عبدالله (دار المعرفه، بیروت) ج 3، ص 1538.